Λυσσομανάει έξω ο βοριάς
και μέσα μου η άτακτη φυγή σου
όπου κι αν είσαι στο καλό να πας
όμως μην παίζεις με την αντοχή σου
Θα έρθει ώρα που θ' αναζητάς
ένα λιμάνι μέσα ν' απαγκιάσεις
μα έχεις μάθει μόνο να πετάς
κι έτσι δε γίνεται στεριά να πιάσεις
Γί' αυτό σου λέω φύγε αφού το θες
(ποια είμ' εγώ εδώ να σε κρατήσω;)
να ξέρεις όμως πως θα έρθουν εποχές
που θα δηλώνεις "θέλω να γυρίσω"
Εγώ και τότε ακόμα θα' μαι εδώ
όμως εσύ δε θα μπορείς να πλησιάσεις
και να μπορέσεις δε θα σε δεχτώ
γιατί θα πρέπει τα φτερά σου να τα σπάσεις
KAΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΦΙΛΗ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ βρε Χρήστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι περιμένεις... να καείς πρώτα?
:))
χρήστο....ας προσεχες!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεσποινα καλησπερα......
καλο καλοκαιρι!!!
καλως σε βρηκα!υπεροχο!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα τα λεμε!
http://nooblogs.gr/telephassa/
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουμε μαλλον κοινο ονομα στο blog.
τα μεγάλα πνεύματα συναντούν τα μικρά γι αυτό!!!!φιλιά πολλά και σευχαριστώ που πέρασες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήwww.poexania.dtoxic.com