ΑΫΠΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Άλλοτε όταν ξαγρυπνούσα τέτοιες ώρες έγραφα τραγούδια ( θα θυμάσαι βέβαια, αγαπητέ αναγνώστη, το περίφημο άσμα " Η ώρα είναι πέντε το πρωί" ) . Τώρα απλά ξενυχτάω, χωρίς κανένα παραγωγικό έργο!

Αν έγραφα ένα τραγούδι για κάθε φορά που'χω κοιμηθεί μετά τις 4 (γιατί μέχρι τις 3 για μένα δεν είναι ξενύχτι, είναι "άργησε λίγο να με πάρει ο ύπνος" ) θα χα γράψει εγκυκλοπαίδεια μέχρι τώρα.



Οκ, ίσως όχι εικοσιπεντάτομη αλλά πέντε έξι τόμους σίγουρα! Τέλος πάντων όμως, όπως έλεγα πλέον το ξενύχτι δε συνοδεύεται από τη στιχουργική πράγμα που είναι κρίμα (κυρίως για τη στιχουργική !) . Με αυτές τις σκέψεις είπα να προσπαθήσω για μία ανάρτηση αφού για τραγούδι δε γίνεται λόγος, αλλά ούτε προς αυτή την κατεύθυνση βλέπω φως. Το χειρότερο είναι ότι το πρωί έχω να πάω στην Τράπεζα για μια δουλειά που θα μπορούσε και έπρεπε να είχε γίνει από την προηγούμενη Παρασκευή! Οι τράπεζες έχουν καταντήσει χειρότερες κι από την εφορία! Τους ακουμπάς ωραία ωραία τα λεφτά σου αλλά από εξυπηρέτηση μηδέν! Αυτά για σήμερα! Για τόσο καιρό που έχω να γράψω ανάρτηση και πολλά είπα!
Καλό ξημέρωμα!

Related Posts

1 σχόλιο

Δημοσίευση σχολίου