Αυτό είναι από τα αγαπημένα γνωμικά του μπαμπά μου και το παραθέτω και με το χαρακτηριστικό τρόπο που μου το λέει κάθε φορά που το καλεί η περίσταση:
"Όπου αγαπάς να μην πολυπιαίνεις
κι αν πολυπιαίνεις, να μην πολυκάθεσαι,
κι άμα πολυκάθεσαι να μην πολυμιλείς,
κι αν είναι και πολυμιλείς,
τουλάιστο να κατές ίντα λες"
Αν όπου αγαπάμε δεν πολύ πηγαίνουμε τότε που θα πηγαίνουμε εκεί που μισούμε; Διαφωνώ με το γνωμικό και μόνο το "κι αν είναι και πολυμιλείς, τουλάιστο να κατές ίντα λες" με βρίσκει σύμφωνη. Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου.
ΠΟΛΥ ΣΟΦΟ ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟ.ΟΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.
Δεν έχει και άδικο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ηθελα να μου πεις εσυ πως το νιωθεις.. τη δικη σου εξηγηση δλδ για αυτο το γνωμικό..!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφότατο! Είμαι της ίδιας άποψης, κι όταν κάποιες φορές ξεχνώ μέσα στον ενθουσιασμό μου να το τηρήσω, μου βγαίνει σε κακό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Δέσποινα!
Αν όπου αγαπάμε δεν πολύ πηγαίνουμε τότε που θα πηγαίνουμε εκεί που μισούμε; Διαφωνώ με το γνωμικό και μόνο το "κι αν είναι και πολυμιλείς,
ΑπάντησηΔιαγραφήτουλάιστο να κατές ίντα λες" με βρίσκει σύμφωνη.
Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου.