Όσα δεν προλάβαμε να ζήσουμε

Στο timeline μου αυτές τις μέρες:
2 μανάδες έχασαν τα παιδιά τους
2 φίλες με καρκίνο ευτυχώς σε αρχικό στάδιο.

Είμαι σοκαρισμένη, συγκλονισμένη, σχεδόν νιώθω τύψεις που είμαι καλά. Δεν έχω λόγια, φυσικά, παρηγοριάς για κανέναν. Τι να πεις;
Τα ήθελε ο Θεός και τα πήρε(τα παιδιά); Γιατί η μάνα τους δεν τα ήθελε; Ο πατέρας τους; Οι συγγενείς τους οι φίλοι τους δεν τα ήθελαν και τα θέλησε ο Θεός;
Περαστικά; Για τον καρκίνο; Δεν είναι γρίπη,παιδιά. Ας το καταλάβουμε, καλά τα ευχολόγια αλλά κακά τα ψέματα.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι να είμαστε απόλυτα και ολοκληρωτικά ευγνώμονες κάθε πρωί που ξυπνάμε υγιείς και δίπλα μας ή στο δίπλα δωμάτιο ή στην άλλη άκρη του κόσμου ξυπνάνε υγιείς οι αγαπημένοι μας.
Να είμαστε απόλυτα και ολοκληρωτικά κοντά τους όχι μόνο όταν μας χρειάζονται αλλά κάθε στιγμή που μπορούμε.Να μη χάνουμε χρόνο. Γιατί δεν έχουμε πολύ.Η ζωή είναι μικρή και αν το καλοσκεφτείς κάθε μέρα που περνάει μικραίνει περισσότερο. 
Ξέρω δε θες να το σκέφτεσαι. 
Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Και καλύτερα να το σκεφτείς πριν είναι αργά. Πριν χρειαστεί να πεις: "αν ήξερα ότι θα φύγει θα του είχα πει σ'αγαπώ" . Γιατί προφανώς και δε θα ξέρεις ποιος και πότε θα φύγει. Δεν ξέρεις πότε θα φύγεις εσύ. Γι'αυτό τα σ'αγαπώ σου να μην τα κρατάς μέσα σου. Να τα λες. Να τα δείχνεις. Να τα ζεις.

Related Posts

6 σχόλια

  1. Έτσι όπως τα λες, συμφωνώ απολύτως...άλλα κακά να μην μας βρουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Αθανασία μου, ξέρω ότι όταν είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις, αλλά δε μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό από αυτά που έγραψα. Υπομονή , δύναμη, κουράγιο και θετική σκέψη.

      Διαγραφή
  3. Δυστυχώς πολλές φορές πρέπει να γίνε κατι τραγικό για να σκεφτούμε οσα λες. Ενώ αυτή ειναι η πραγματικότητα. Λιγες μέρες μετα την ανάρτηση πληροφορήθηκα ακόμα ενα θάνατο ενός κοριτσιού που νιώθω σαν να το γνώριζα απο τις αναρτήσεις που έκανε η μαμά του. Έτσι απλά μια μέρα έφυγε....
    Όπως μου ειπε μια γιατρός κάθε πρωί που ξυπνάς πρέπει να νιώθεις τυχερή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια, μόνο τα άσχημα μας κινητοποιούν. Μετά από αυτά κάθε μέρα όσο ρουτινιάρικη κι αν είναι τη θεωρώ δώρο!
      Λυπάμαι πολύ και για τη δική σου απώλεια. Όσο κι αν δεν γνώριζες το κορίτσι προσωπικά, είναι απώλεια. Εύχομαι από'δω και στο εξής μόνο καλά να μαθαίνουμε.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου