Καμιά φορά σε θυμάμαι.
Δε θυμάμαι τα μάτια σου ή τα μαλλιά σου. Θυμάμαι αμυδρά μια παρουσία ζεστή κι απόμακρη ταυτόχρονα που χάνεται μες στο χρόνο , το μυαλό μου και τις αναμνήσεις.
Είναι κάτι ώρες άτακτες, πότε όταν είμαι πολύ χαρούμενη, πότε όταν είμαι πολύ λυπημένη, πότε όταν νοσταλγώ ή μελαγχολώ ή ρεμβάζω. Καμιά φορά σε θυμάμαι, λοιπόν.
Πηγή εικόνας |
Καμιά φορά σε θυμάμαι.
Σκέφτομαι για λίγο κάποια σκηνή στην οποία συμμετείχες πριν πέσει η αυλαία. Ένα γέλιο, μια ατάκα, μια κίνηση. Τόσο μόνο.
Καμιά φορά σε θυμάμαι.
Όχι βέβαια, όπως ακριβώς ήσουν, αλλά όπως ο χρόνος που πέρασε θέλει να γίνεις.
Και τότε βυθίζομαι για λίγο στην ανάμνηση, γαλήνια και ήρεμα, ξέροντας πως σε λίγα δευτερόλεπτα θα επιστρέψω στην πραγματικότητα και θα πω: "Πού το θυμήθηκα τώρα αυτό;"
Και ξένοιαστα θα γελάσω.
εχεις μια γλυκεια καλημερα, ομορφη αναρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφή