ΑΛΛΗ ΚΑΜΙΑ ΔΕ ΓΕΝΝΗΣΕ, ΜΟΝΟ Η ΜΑΡΙΩ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ - Στιγμές έμπνευσης

Δεν ξέρω πως ν΄αρχίσω να μιλάω γι αυτό το θέμα, αγαπητοί αναγνώστες (είδες τουπέ η δικιά σου; νομίζει ότι τη διαβάζουν κιόλας...) αλλά οπωσδήποτε πρέπει να το κάνω θέμα.

Γίνεται πολύς λόγος για τα μπλογκς, τους μπλόγκερς, τη μπλογκόσφαιρα, λες κι είναι κάτι που χρήζει επιστημονικής έρευνας. Αυτό είναι το πρώτο που μ΄ενοχλεί.Γιατί τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Δεν είναι επίδειξη, ρε γαμώτο, τρόπος έκφρασης είναι! Ανάγκη για έκφραση, καλύτερα. Αλλά κι αν ήταν θέμα για έρυνα ο τίτλος της θα έπρεπε να είναι: τι κάνουμε στη μπλογκόσφαιρα; Blogάρουμε ή Spamάρουμε;

Τι εννοώ; Ας αρχίσω από αυτά που θα πρεπε να θεωρούνται αυτονόητα: Αν δεν έχεις κάτι καινούριο να πεις κλείσ΄ το μικρόφωνο και πέτα το , που λέμε και μεις οι ραδιοφωνατζούδες (κατά το καφετζούδες, αυτές λένε τον καφέ, εμείς τον αέρα!).

Δεν είναι ανάγκη να κάνεις εκατό ποστ τη μέρα και να μου γεμίζεις τον πανόπτη μαλακίες! Γιατί δε γίνεται ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΕΜΕ να΄ναι και τα εκατό αξιόλογα! Αν ήταν, θα σουν αρχισυντάκτης σε εφημερίδα ,φιλαράκι, όχι μπλόγκερ!!

Το δεύτερο που μ΄ενοχλεί είναι οι αναδημοσιεύσεις ,γι αυτό και τις αποφεύγω,όπως ο διάολος το λιβάνι. Γιατί συνήθως οι συνάδελφοι μπλόγκερς αναπαράγουν αναρτήσεις δημοφιλέστερων, από το δικό τους, μπλογκς τις οποίες κατα πάσα πιθανότητα έχουν διαβάσει ήδη οι αναγνώστες τους. Ποιος ο λόγος λοιπόν να γίνει αναδημοσίευση; Ναι ξέρω,

σου κόπηκε η έμπνευση! Δεν είναι ανάγκη όμως να γράφεις κάτι κάθε μέρα, τα λεγα και πριν, μη με βάζεις να τα ξαναλέω!!!! Αυτός είναι και ο λόγος που σπάνια κάνω αναδημοσιέυσεις και πάντα με αναφορά πηγής αν το κείμενο δεν είναι διασκευασμένο by Despina.

Και να ρθω επιτέλους στο φλέγον θέμα. Καθημερινά γεμίζει το inbox μου με mails που με ενημερώνουν για νέες αναρτήσεις. Από συγκεκριμένους μπλόγκερς ,που όχι μόνο κάνουν δυο και τρεις αναρτήσεις τη μέρα και σ ενημερώνουν για όλες (εδώ κολλάει κι ο τίτλος) , αλλά και από αυτές η μία είναι στάνταρ αναδημοσίευση. Δεν είναι όμως εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι:

ακρίβώς γι αυτό υπάρχει ο πανόπτης, you know, ένα πολύ χρηστικό εργαλείο , για να ενημερωνόμαστε για τις νέες αναρτήσεις και να τις διαβάζουμε, ΑΜΑ ΘΕΛΟΥΜΕ! Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται!ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΕΜΕ.

για τον ίδιο λόγο υπάρχουν ειδικά sites, forums κλπ για μπλόγκερς, για να ενημερωνόμαστε για τις νέες αναρτήσεις και να τις διαβάζουμε, ΑΜΑ ΘΕΛΟΥΜΕ! Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται!ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΕΜΕ.

Εκεί δεν έχω κανένα πρόβλημα να μου στέλνουν μηνύματα και να με ενημερώνουν, αν είχα δε θα μουν μέλος σε τέτοιους ιστότοπους. Βρείτε με στο sync, στο keep on blogging, στο twitter...

Όχι όμως και στο e-mail μου!

Γιατί, δεν ξέρω αν σας λέει κάτι, κύριοι ¨συνάδελφοι¨, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο για επικοινωνία (χαμένο πολύτιμο αγαθό) με φίλους που είναι μακριά, για δουλειά και συνεργασία με προϊστάμενους και υφιστάμενους που είναι επίσης μακριά, και τέλος εσείς ΜΑΚΡΙΑ από το inbox μου,ΜΑΚΡΙΑ!!

Και αυτό που με τσατίζει περισσότερο είναι ότι τη συγκεκριμένη τακτική την εφαρμόζουν μπλογκς με μεγάλη , τουλάχιστον φαινομενικά, αναγνωσιμότητα και επισκεψιμότητα. Δε θα δεις ποτέ κάποιον που έχει ένα αξιόλογο μπλογκ να κάνει τέτοιες κατινιές, γιατί περί κατινιάς πρόκειται. Και δεν αναφέρομαι στο να στείλεις ένα μήνυμα σε πέντε φίλους να περάσουν απ΄το μπλογκ σου ή στο να ενημερώσεις μια στο τόσο αν δημοσιεύσεις κάτι που πιστεύεις ότι είναι πράγματι καλό, υπάρχει τεράστια διαφορά από το ένα στο άλλο.

Γιατί, πείτε μου, ποιος περιμένετε να σας πάρει στα σοβαρά αν του στέλνετε δέκα mails την ημέρα;

Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει απ΄το να χαζεύει στη μπλογκόσφαιρα;

Τι σας λέει ότι θέλει να τον καθοδηγείτε όταν χαζεύει στη μπλογκόσφαιρα;

Δε λέω, καλό είναι να χουμε μια επαφή οι μπλόγκερς μεταξύ μας (δε λέω, αλλά το λέω για να μη με πουν μονόχνωτη και ξενέρωτη) αλλά άλλο η επαφή και άλλο η αναξιοπρεπής προβολή που εξακολουθεί ακόμα και μετά από συστάσεις για διακοπή!(Αλέξανδρε, αγόρι μου, εσύ εξαιρείσαι απ΄ αυτή την κατηγορία, όχι όμως και από τις προηγούμενες).

Ναι, τα΄χω πάρει.

Γιατί ακόμα και σ΄αυτό τον ηλεκτρονικό,, εικονικό, μπλογκο-σφαιρικό κόσμο, και για όσο συνεχίζει ακόμα να γυρίζει, απαιτώ να απολαμβάνω το σεβασμό που δικαιούμαι ως -έξαλλη- ψηφιακή

οντότητα.