Χθες έψαχνα να βρω ένα twitter button γιατί αυτό που ήδη είχα με εγκατέλειψε χωρίς αιτία. Μετά από την πολύωρη αναζήτησή του (αφού η τελειομανία μου δε με εγκαταλείπει σχεδόν ποτέ) το μάτι μου έπεσε στις στήλες του ιστολογίου μου. Διαπίστωσα λοιπόν ότι τα "Φοιτητικά" όπου να'ναι τελειώνουν, άντε να κάνω μια σχετική ανάρτηση όταν ορκιστώ και μετά τέλος!
Δεν ξέρω αν αυτή η παρατήρηση αξίζει να γίνει ανάρτηση, αλλά πραγματικά νιώθω ανακούφιση που δεν έχω μπροστά μου εξεταστική το Σεπτέμβρη. Και μάλλον δεν είμαι η μόνη!
Η γιαγιά μου είδε κι απόειδε ότι δεν έπαιρνα πτυχίο τόσα χρόνια και μ'έταξε στην Αγία Ειρήνη τη Χρυσοβαλάντου και θέλει και να πάμε μαζί με τον παππού μου καλοκαιριάτικα στην Αθήνα στο μοναστήρι. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω την όρεξή τους κι επίσης πιστεύω ότι στα τάματα πρέπει να συμπεριλαμβάνει καθένας τον εαυτό του και κανέναν άλλον, αλλά αυτά δε θα τα πω στον παππού. Πρώτον γιατί είναι μεγάλος άνθρωπος και δε θέλω να στεναχωρηθεί και δεύτερον γιατί όσο καιρό σπούδαζα με βοηθούσε οικονομικά και θέλω να του κάνω αυτή τη χάρη. Παρόλα αυτά προσπάθησα να το τρενάρω δελεάζοντάς τους με την ορκωμοσία μου (όταν γίνει) και προτείνοντας να πάμε τότε. Ευελπιστώ βέβαια ότι τότε δε θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε μαζί αλλά το να πάμε μαζί στην εκκλησία δεν το γλιτώνω....
Αλλά το ότι δεν πιστεύω πια στο Θεό και την εξ ύψους βοήθεια δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το πω στον παππού.
Και εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν έκανα καλά που το είπα και σε σας....
Δεν ξέρω αν αυτή η παρατήρηση αξίζει να γίνει ανάρτηση, αλλά πραγματικά νιώθω ανακούφιση που δεν έχω μπροστά μου εξεταστική το Σεπτέμβρη. Και μάλλον δεν είμαι η μόνη!
Η γιαγιά μου είδε κι απόειδε ότι δεν έπαιρνα πτυχίο τόσα χρόνια και μ'έταξε στην Αγία Ειρήνη τη Χρυσοβαλάντου και θέλει και να πάμε μαζί με τον παππού μου καλοκαιριάτικα στην Αθήνα στο μοναστήρι. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω την όρεξή τους κι επίσης πιστεύω ότι στα τάματα πρέπει να συμπεριλαμβάνει καθένας τον εαυτό του και κανέναν άλλον, αλλά αυτά δε θα τα πω στον παππού. Πρώτον γιατί είναι μεγάλος άνθρωπος και δε θέλω να στεναχωρηθεί και δεύτερον γιατί όσο καιρό σπούδαζα με βοηθούσε οικονομικά και θέλω να του κάνω αυτή τη χάρη. Παρόλα αυτά προσπάθησα να το τρενάρω δελεάζοντάς τους με την ορκωμοσία μου (όταν γίνει) και προτείνοντας να πάμε τότε. Ευελπιστώ βέβαια ότι τότε δε θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε μαζί αλλά το να πάμε μαζί στην εκκλησία δεν το γλιτώνω....
Αλλά το ότι δεν πιστεύω πια στο Θεό και την εξ ύψους βοήθεια δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το πω στον παππού.
Και εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν έκανα καλά που το είπα και σε σας....
){kind=link}
Είναι πράγματι ευχάριστο να σκέφτεσαι ο,τι η σχολή τελείωσε!!!! Πάμε για άλλα τώρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα κάλιστα να κρυφτώ πίσω από ένα "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Θα προτιμήσω, όμως, να σου πω απλά πως ο καθένας είναι ελεύθερος να διαλέξει ό,τι θέλει στο θέμα της πίστης. Αυτό είναι και το καλό άλλλωστε. :) Γιατί να βασανίζεσαι να κάνεις ότι πιστεύεις κάτι από τη στιγμή που δεν το πιστεύεις; Τη δική μου άποψη πάντως περί πίστης την ξέρεις και δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση :) Να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Πολύ χάρηκα για το πτυχίο!!!
ΥΓ2: Αυτό σημαίνει πως τέλος οι βόλτες που έκανες στην Αθήνα; Μόνο Κρήτη θα μπορέσω να σε δω;
@Forerunner μάλλον! Οι βόλτες μου στην Αθήνα θα είναι πλέον περιορισμένες!
ΑπάντησηΔιαγραφήτυχερηηηη πηρες πτυχίο!!!! τον παππού και τη γιαγιά να τους εχεις κορώνα στο κεφάλι σου! η εποχή τους απεχει πολύ από τη δική μας, οπότε δν χρειάζεται να τους πιέσουμε να προσαρμοστούν!
ΑπάντησηΔιαγραφή