PEOPLE CHANGE - Στιγμές έμπνευσης

Οι άνθρωποι αλλάζουν. Όλοι το ξέρουμε αυτό.
Επικοινωνούμε με κάποιον, συνδεόμαστε, υπάρχει ένα είδος κώδικα μεταξύ μας και ξαφνικά -παφ- σα να χάσαμε τον αποκωδικοποιητή κι ο κώδικας μοιάζει με ιερογλυφικά χαραγμένα στην άμμο που σβήνουν με το φύσημα του ανέμου.

Αγαπάμε και μοιραζόμαστε τα πάντα, εμπειρίες, αναμνήσεις, το καλό μπλουζάκι της κολλητής μας γιατί δε μας αρέσει το δικό μας και ξαφνικά -παφ- σα να μας στενεύει το μπλουζάκι και δεν αντέχουμε να το φοράμε ούτε λεπτό παραπάνω. Κι ας ξέραμε απ'την αρχή ότι είναι ένα νούμερο μικρότερο.



Μιλάμε, δίνουμε συμβουλές, κάνουμε παράπονα, λέμε τη γνώμη μας, καλή ή κακή και περιμένουμε την απάντηση. Τεντώνουμε τ' αυτιά για ν' ακούσουμε. Και ξαφνικά -παφ- όλοι οι ήχοι γύρω δυναμώνουν, ακούγεται το πέταγμα μιας μύγας, το καζανάκι που χάλασε, φωνές απ'το δρόμο, αλλά απάντηση δεν φτάνει στ' αυτιά μας.
Ακούμε, αφουγκραζόμαστε την ανάσα του άλλου καθώς κοιμάται, τα προβλήματά του όταν είναι στις μαύρες του, τις χαρές του όταν η ζωή του απλώνει το χέρι. Και ξέρουμε πως τώρα περιμένει από μας μιαν απάντηση, ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα. Και ξαφνικά -παφ- τραβάμε το χέρι μας, κοιτάμε αλλού και σωπαίνουμε.
Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν. Όλοι το ξέρουμε αυτό.