Αναζητείται ο κάτοχος μονής κόκκινης (κατά βάση βέβαια δεν είναι κόκκινη μπορντώ είναι)κάλτσας που την έχασε περίπου πριν από 5 χρόνια κι από τότε η μονή και μόνη αυτή κάλτσα με ακολουθεί παντού.
Θα σας πω πώς έχουν τα πράγματα από την αρχή. Μία μέρα ξαφνικά, ενεφανίσθη η εν λόγω κάλτσα. Μόνη. Μπορντώ και κατάμονη. Αγνώστου προελεύσεως, νούμερου και φύλου καθότι το σκούρο μπορντώ είναι ένα γιούνισεξ χρώμα. Αφού δεν ήταν δική μου, υπέθεσα ότι θα ήτο του συντρόφου μου οπότε τον ρώτησα ευγενικά ως καλή και χαρωπή νοικοκυρά αν έχασε μια κάλτσα. Ο περί ου ο λόγος, απήντησε με μυστήριο ύφος ότι τέτοια κάλτσα ούτε είδε, ούτε ξέρει , ούτε και ποτέ θα φορούσε κόκκινη κάλτσα (άσχετα που κατά τη γνώμη μου δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι) .
Αφού δεν ήτο δική του η κάλτσα, την έβαλα σ'ενα συρτάρι να κάθεται μόνη της.
Όταν ήλθε η αδελφή μου να με επισκεφτεί (που έχει κάνει το σπίτι μου κάτι σαν εξοχικό της κι έρχεται σ'όλες τις διακοπές και τα Σαββατοκύριακα και κάθε όποτε παρατάει ό,τι κάνει προς αναζήτηση άλλου επαγγελματικού προσανατολισμού) ενθυμούμενη τη μονή κάλτσα την ρώτησα ευγενικά ως καλή και χαρωπή οικοΔέσποινα αν έχασε μια κόκκινη κάλτσα την άλλη φορά που ήρθε. Αφού της έδειξα την κάλτσα και εισέπραξα την αποστομωτική απάντηση "δεν είναι κόκκινη μπορντώ είναι και δεν είναι δικιά μου" ξανατοποθέτησα την κάλτσα στο συρτάρι (αν είστε σαν τη φίλη μου τη Νότα που αυτή η έκφραση της φέρνει πρόστυχους συνειρμούς, λυπάμαι, δεν έχει τίποτα πικάντικο η ιστορία).
Μπήκε λοιπόν η κάλτσα στο συρτάρι κι όταν ήρθε η ώρα να μετακομίσω, καταλάθος πήρα και την κόκκινη κάλτσα που δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι, μαζί μου στην άλλη άκρη της Ελλάδος. Φεύγοντας από την άλλη άκρη της Ελλάδος μετά από μερικούς μήνες αποφάσισα να πάρω συνειδητά μαζί μου και την μονή κάλτσα μήπως και βρεθεί κάποια στιγμή ο κάτοχός της. Όπερ και εγένετο, αλλά κάτοχος δεν εβρέθη παρότι ρώτησα όλους όσους κατά καιρούς φιλοξενήθηκαν στο σπίτι αν έχασαν μια κόκκινη που δεν είναι και ακριβώς κόκκινη αλλά μπορντώ κάλτσα.
Έκτοτε, και προφανώς για εκδίκηση, η κάλτσα με ακολουθεί αυτοβούλως σε κάθε μετακόμιση και πιστέψτε με σ'αυτά τα 5 χρόνια που μιλάμε, έχω κάνει πολλές . Ο κάτοχός της δε βρίσκεται, το ταίρι της δε βρίσκεται, αλλά η κόκκινη κάλτσα που δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι βρίσκεται μπροστά μου κάθε ώρα και στιγμή και ειδικά όταν ψάχνω κάλτσες.
Επειδή είμαι άνθρωπος που δεν θέλει να πηγαίνει τίποτα χαμένο και έτσι δε θέλω να πετάξω την κόκκινη κάλτσα, σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να βρω τον κάτοχό της ή έστω το ταίρι της.
Α,ναι, ξέχασα! Δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι.
ΥΓ 1 Το ποστ είναι αφιερωμένο στις δύο Ερωφίλες που ξέρουν το inside joke "δεν είναι κόκκινο, μπορντώ είναι" αλλά η ιστορία της κάλτσας είναι 100 % αληθινή
ΥΓ 2 Για κάλτσες έχω ξαναγράψει πριν δυο χρόνια , αλλά αφορμή για το σημερινό ποστ που στριφογυρνούσε εδώ και μέρες στο μυαλό μου, στάθηκε το ποστ της Άσπας "Νέα κάλτσα μόνη ψάχνει" της οποίας αν είχα ακούσει τις συμβουλές δε θα βρισκόμουν σ'αυτή τη δεινή θέση σήμερα!
ΥΓ 3 Περισσότερες αγγελίες που μπορεί να σου φανούν χρήσιμες θα βρεις στη στήλη "αγγελίες"
Επειδή δεν έχω λάβει ακόμα ικανοποιητικές απαντήσεις στις προηγούμενες αγγελίες παρακαλείται όποιος διαθέτει τα προσόντα να εκδηλώσει άμεσα το ενδιαφέρον του.
Θα σας πω πώς έχουν τα πράγματα από την αρχή. Μία μέρα ξαφνικά, ενεφανίσθη η εν λόγω κάλτσα. Μόνη. Μπορντώ και κατάμονη. Αγνώστου προελεύσεως, νούμερου και φύλου καθότι το σκούρο μπορντώ είναι ένα γιούνισεξ χρώμα. Αφού δεν ήταν δική μου, υπέθεσα ότι θα ήτο του συντρόφου μου οπότε τον ρώτησα ευγενικά ως καλή και χαρωπή νοικοκυρά αν έχασε μια κάλτσα. Ο περί ου ο λόγος, απήντησε με μυστήριο ύφος ότι τέτοια κάλτσα ούτε είδε, ούτε ξέρει , ούτε και ποτέ θα φορούσε κόκκινη κάλτσα (άσχετα που κατά τη γνώμη μου δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι) .
Αφού δεν ήτο δική του η κάλτσα, την έβαλα σ'ενα συρτάρι να κάθεται μόνη της.
Όταν ήλθε η αδελφή μου να με επισκεφτεί (που έχει κάνει το σπίτι μου κάτι σαν εξοχικό της κι έρχεται σ'όλες τις διακοπές και τα Σαββατοκύριακα και κάθε όποτε παρατάει ό,τι κάνει προς αναζήτηση άλλου επαγγελματικού προσανατολισμού) ενθυμούμενη τη μονή κάλτσα την ρώτησα ευγενικά ως καλή και χαρωπή οικοΔέσποινα αν έχασε μια κόκκινη κάλτσα την άλλη φορά που ήρθε. Αφού της έδειξα την κάλτσα και εισέπραξα την αποστομωτική απάντηση "δεν είναι κόκκινη μπορντώ είναι και δεν είναι δικιά μου" ξανατοποθέτησα την κάλτσα στο συρτάρι (αν είστε σαν τη φίλη μου τη Νότα που αυτή η έκφραση της φέρνει πρόστυχους συνειρμούς, λυπάμαι, δεν έχει τίποτα πικάντικο η ιστορία).
Μπήκε λοιπόν η κάλτσα στο συρτάρι κι όταν ήρθε η ώρα να μετακομίσω, καταλάθος πήρα και την κόκκινη κάλτσα που δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι, μαζί μου στην άλλη άκρη της Ελλάδος. Φεύγοντας από την άλλη άκρη της Ελλάδος μετά από μερικούς μήνες αποφάσισα να πάρω συνειδητά μαζί μου και την μονή κάλτσα μήπως και βρεθεί κάποια στιγμή ο κάτοχός της. Όπερ και εγένετο, αλλά κάτοχος δεν εβρέθη παρότι ρώτησα όλους όσους κατά καιρούς φιλοξενήθηκαν στο σπίτι αν έχασαν μια κόκκινη που δεν είναι και ακριβώς κόκκινη αλλά μπορντώ κάλτσα.
Έκτοτε, και προφανώς για εκδίκηση, η κάλτσα με ακολουθεί αυτοβούλως σε κάθε μετακόμιση και πιστέψτε με σ'αυτά τα 5 χρόνια που μιλάμε, έχω κάνει πολλές . Ο κάτοχός της δε βρίσκεται, το ταίρι της δε βρίσκεται, αλλά η κόκκινη κάλτσα που δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι βρίσκεται μπροστά μου κάθε ώρα και στιγμή και ειδικά όταν ψάχνω κάλτσες.Επειδή είμαι άνθρωπος που δεν θέλει να πηγαίνει τίποτα χαμένο και έτσι δε θέλω να πετάξω την κόκκινη κάλτσα, σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να βρω τον κάτοχό της ή έστω το ταίρι της.
Α,ναι, ξέχασα! Δεν είναι κόκκινη, μπορντώ είναι.
ΥΓ 1 Το ποστ είναι αφιερωμένο στις δύο Ερωφίλες που ξέρουν το inside joke "δεν είναι κόκκινο, μπορντώ είναι" αλλά η ιστορία της κάλτσας είναι 100 % αληθινή
ΥΓ 2 Για κάλτσες έχω ξαναγράψει πριν δυο χρόνια , αλλά αφορμή για το σημερινό ποστ που στριφογυρνούσε εδώ και μέρες στο μυαλό μου, στάθηκε το ποστ της Άσπας "Νέα κάλτσα μόνη ψάχνει" της οποίας αν είχα ακούσει τις συμβουλές δε θα βρισκόμουν σ'αυτή τη δεινή θέση σήμερα!
ΥΓ 3 Περισσότερες αγγελίες που μπορεί να σου φανούν χρήσιμες θα βρεις στη στήλη "αγγελίες"
Επειδή δεν έχω λάβει ακόμα ικανοποιητικές απαντήσεις στις προηγούμενες αγγελίες παρακαλείται όποιος διαθέτει τα προσόντα να εκδηλώσει άμεσα το ενδιαφέρον του.
Κατά την ταπεινή μου άποψη εκτός από την αγγελία θα πρέπει να κάνετε και από μόνη σας κάποιου είδους έρευνα και να εξετάσετε κάποια στοιχεία που πιθανόν να σας οδηγήσουν στον κάτοχο της εν λόγω κάλτσας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.χ. μπορεί το χρώμα να είναι γιούνισεξ αλλά η κάλτσα είναι ανδρική ή γυνακεία, είναι βαμβακερή ή μάλλινη, είναι παιδική, εφηβική ή για μεγαλύτερους
μήπως είναι αθλητική (αν και αθλητική σε χρώμα μπορντώ δεν παίζει), μήπως είναι κοινό σοσόνι και διάφορα τέτοια άλλα. Είναι πλυμένη ή όχι και το σημαντικώτερο, πού είναι το ταίρι της; Γιατί, δεν ξέρω αν το ξέρετε, οι κάλτσες μένουν μόνες όταν το ταίρι τους χάνεται μυστηριωδώς στο πλυντήριο.
Ελπίζω να σας βοήθησα.Αν όχι, ελπίζω να σας έκανα τουλάχιστον να χαμογελάσετε.
(Βρήκα το ιστολόγιό σας από τον Πιγκουίνο και μου τράβηξε την προσοχή ο τίτλος της ανάρτησης, Μπήκα μέσα απρόσκλητη και σιγά σιγά άρχισα να προχωράω και λίγο παρακάτω, γιατί πολύ μου αρέσουν αυτά που διαβάζω).
Να'σαι καλά, αγαπητή καλαμιά! Καλώς ήρθες , κάτσε όσο θέλεις ελεύθερα!
ΔιαγραφήΝομίζω ότι μαζί με τις δικές σου συμβουλές καθώς και με την ανάρτηση της αγγελίας θα έχουμε σίγουρα αποτελέσματα στη σοβαρή αυτή έρευνα ανεύρεσης του κατόχου της κόκκινης κάλτσας!