Σβήνει η οθόνη και θολώνει η εικόνα σου
απ'το ηχείο δεν ακούω τη φωνή σου
δεν έχω αγγίξει ούτε μια φορά το σώμα σου
ξέρω για σένα όσα γράφεις στο προφίλ σου
Στέλνω λουλούδια που δε μου κοστίζουν τίποτα
κερνάς καφέ και με σκουντάς όταν ξεχνιέμαι
ανταποδίδω συναισθήματα ανύπαρκτα
τη μοναξιά μου να παραδεχτώ αρνιέμαι
Ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα
που δε μπορεί κανέναν να πληγώσει
είν'η απόσταση η μόνη δυνατότητα
ο έρωτάς μας να επιβιώσει
Υπάρχεις μόνο στην οθόνη που φωτίζεται
στα εισερχόμενα και στα αναγνωσμένα
εκτός δικτύου η ζωή μου συνεχίζεται
όμως μου φαίνεται πεζή χωρίς εσένα
Κλείνω το λάπτοπ κι επιστρέφω στη ζωούλα μου
κι απόψε μόνη στο κρεβάτι θα ξαπλώσω
το παραμύθι της αγάπης ξαναπούλα μου
με ένα ψέμμα αληθινή να ξανανιώσω
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου