Ο κύκλος της ζωής

Έχω μια ανεξήγητη μελαγχολία τις τελευταίες μέρες, τίποτα δε με συγκινεί, όλα αντιθέτως μ' εκνευρίζουν χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Πάω στη σχολή μηχανικά, κρατάω σημειώσεις που μοιάζουν με ορνιθοσκαλίσματα στην άμμο, καπνίζω μηχανικά, τελειώνει το διάλειμμα, μάθημα ξανά. Ώρες ώρες μοιάζει σωτήριο, ακούς γράφεις, δε σκέφτεσαι. Όχι ότι σε βρήκαν όλες οι αναποδιές της ζωής και προσπαθείς να μην τις φέρνεις στο μυαλό σου, απλά αν καθίσεις χωρίς να κάνεις κάτι , δεν έχεις πουθενά να εστιάσεις την προσοχή σου. Όλα μοιάζουν τόσο κενά και τόσο ρηχά. Ό, τι και να κάνεις το' χουν κάνει κι άλλοι πριν από σένα, ό,τι κι αν πεις έχει ξαναειπωθεί, όποιο τραγούδι και να γράψεις κάποιος το χει ξανατραγουδήσει, έστω με λίγο διαφορετικές λέξεις....
Γνώριμη κατάσταση, την ξεπερνάω κι επιβιώνω, όχι γιατί μετά από λίγο όλα ξαναβρίσκουν το χαμένο τους νόημα, αλλά γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνω. Πόσο καιρό να κλαίγεσαι ότι δε σ'αρέσει τίποτα; Βαριέσαι κι εσύ ο ίδιος την κλάψα σου. Συνεχίζεις σα να μη συμβαίνει τίποτα μέχρι την επόμενη φορά που δε θ' αντέχεις να υποκρίνεσαι και θα μελαγχολήσεις πάλι. Αυτός είναι ο δικός μου κύκλος της ζωής.Δεν τ'αναλύω πιο πολύ.

Related Posts

4 σχόλια

  1. A πολύ απογοήτευση και πεσσιμισμός..Δεσποινα γύρω σου υπάρχουν πολλά να δεις,να απολάυσεις και να διεκδικήσεις..Για φρόντισε λίγο να παρατηρήσεις..Ακου αυτός είναι ο κύκλος της ζωής.!!!.Μάλλον κάτι σου λείπει..Για κοίτα γύρω σου..Δεν μπορεί..Θα βρείς το χαμόγελο..Αντε γύρνα..Τι κάθεσαι και με διαβάζεις;Ολο και κάτι θα σου έχει ξεφύγει..Δεν μπορεί..Και αν δεν υπάρχει κοίτα τον ουρανό και χαμογέλα..Εκεί είναι κρυμμένη η ελπίδα..
    φιλια πολλά..Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε βλέπω πώς η αόριστη έννοια της ελπίδας μπορεί να φέρει το χαμόγελο. Το να πιστεύεις ότι κάποτε ίσως κάτι να φτιάξει, ξαφνικά και από μόνο του, αλλά να χαμογελάς έχοντας αυτή την ελπίδα δεν διαφέρει και πολύ από το να μελαγχολείς που τα πράγματα δεν είναι όπως θα ήθελες. Η μόνη διαφορά έγκειται στο ότι στην πρώτη περίπτωση πιστεύεις παιδαριωδώς ότι ξαφνικά η ζωή θα ξεφυλλίσει τα κιτάπια της, θα συνειδητοποιήσει ότι σε αδίκησε και θα σου δώσει αναδρομικά όσα δε σου είχε δώσει τόσα χρόνια...
    Παρέα μόνο να ζητάς
    κι ας μη θες να τα συζητάς
    τι να σου πουν κι οι λύσεις
    κι οι ψευτο-αναλύσεις...
    Παρέα μόνο να ζητάς
    κι ας μη θες να τα συζητάς
    μα αν θέλεις να μιλήσεις
    καλές κι οι αναρτήσεις...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ζωή πράγματι δεν είναι όπως θα θέλαμε να είναι, αλλά πρέπει να προσπαθούμε να την φέρνουμε όσο γίνεται στα μέτρα μας και όχι μόνο να κλαιγόμαστε!Όσο για την μελαγχολία φυσικό είναι να υπάρχει κάποιες φορές αλλά χωρίς αυτή ή κάποιες στενάχωρες στιγμές δεν μπορούν να υπάρχουν και οι ευχάριστες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Aυτό που αισθάνεσαι το νιώθο και εγώ κάποιες φορές...τότε κάνω δουλιές...δοκίμασε νέα πράγματα καινούριες συνταγές...κάτι θα κάνεις φύτεψε ανάμεσα σε δύο βαμβάκια νοτισμένα ένα φασόλι και βλέπε το κάθε μέρα πού μεγαλώνει..χμ...τι να σού πω...και αυτός ο εκνευρισμός ...καλό δεν είναι...αυτή η μαυρίλα...αστα θα περάσει χαλάρωσε ξεκουράσου μη κάνεις τίποτα θα περάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου